تاثير نااطميناني بازده سهام بر اندازه دولت در کشور هاي منتخب در حال توسعه – پایان نامه ارشد رشته مهندسی صنایع
عنوان پایان نامه :
تاثير نااطميناني بازده سهام بر اندازه دولت در کشور هاي منتخب در حال توسعه
یک صفحه از متن پایان نامه فقط برای نمونه :
الگوي توسعهاي دولت ( نظريه ماسگريو-روستو)
در اين الگو سه مرحله براي رشد و توسعه اقتصادي در نظر گرفته شده است و روند تغييرات و ترکيب هزينههاي دولت در هر يک از اين مراحل ارائه شده است.
در مرحله ابتدايي رشد و توسعهي اقتصادي، سرمايهگذاري زيربنايي توسط دولت انجام ميشود. کالاهايي که ماهيت زيربنايي دارند، کالاهايي هستند که بخش خصوصي تمايلي به توليد آنها ندارند، مثل ايجاد سيستم حمل و نقل و ايجاد راه، شبکه آبرساني و ايجاد سد، ايجاد نيروگاههاي توليد برق. بنابراين هزينههاي سرمايهگذاري دولت نسبت به سرمايهگذاري کل جامعه افزايش مييابد.
در مرحله مياني رشد و توسعه، امکان سرمايهگذاري براي بخش خصوصي به دليل اينکه دولت سرمايهگذاريهايي در بخش زيربنايي انجام داده است، فراهم شده است. بنابراين مادامي که سرمايهگذاري زيربنايي توسط دولت صورت ميگيرد، سرمايهگذاري بخش خصوصي نيز افزايش مييابد. البته همراه با گسترش فعاليتهاي بخش خصوصي، وجود پيامدهاي خارجي و نقايص و کوتاهيهاي سيستم بازار و نااطميناني نيز شدت ميگيرد و اين، دخالتهاي دولت را در پي خواهد داشت و هزينههاي دولت براي رفع اين نقايص افزايش مييابد.
ماسگريو چنين اظهار نظر ميکند، که با افزايش نسبت هزينه‌ي کل سرمايهگذاري به درآمد ناخالص ملي در مراحل رشد و توسعهي اقتصادي، سهم هزينههاي سرمايهگذاري دولت نسبت به درآمد ناخالص ملي کاهش مييابد. روستو مي گويد: در مراحل رشد و توسعه يافتگي يا مرحله بلوغ رشد و توسعه، ترکيب و ساختمان هزينههاي دولت تغيير مييابد، يعني هزينههاي سرمايهگذاري زيربنايي جاي خود را به هزينههاي سرمايهگذاري و خدمات رفاهي، بهداشت و درمان، آموزش و پرورش و … ميدهد و همچنين در اين مرحله، دولت برنامههايي براي حفظ درآمد و توزيع مناسب رفاه براي افراد جامعه دارد. هزينههاي لازم براي اين اهداف نسبت به هزينههاي ديگر بخش عمومي و درآمد ناخالص ملي افزايش مييابد [4].
Comments are closed.